De onsterfelijkheidspil

Wat gaat er gebeuren als eenmaal de onsterfelijkheidspil is uitgevonden? Dat die er binnen afzienbare tijd komt, staat vrijwel vast. Vorderingen in het wetenschappelijk
onderzoek wijzen er sterk op dat de sterfe-lijkheid van biologische
mechanismen geen natuurwet is, maar eerder wordt veroorzaakt door relatief kleine onvolkomenheden in het ontwerp.

Wie nu nog jong is, zal waarschijnlijk niet aan een dodelijke ziekte overlijden. Die worden momenteel in hoog tempo uitgeroeid of geneesbaar gemaakt. Slopende ouderdomskwalen zoals dementie zijn binnenkort op z’n minst te voorkomen. En het raadsel van de celdood, de ultieme man met de zeis, lijkt door snelle ontwikkelingen in het onderzoek naar telomeren (zie kader) vlakbij een oplossing. Een mens hoeft dan niet meer te sterven. Probeert u zich alvast eens voor te stellen wat er gebeurt als iedereen domweg door blijft leven. De begrafenisondernemer wordt brodeloos, maar hij zal niet de enige zijn. Ook vroedvrouwen, kinderartsen en onderwijzers krijgen het moeilijk, want om een rampzalige overbevolking te voorkomen zal het aantal geboorten drastisch moeten worden beperkt. Ik kom hier in een volgende rubriek op terug.

Overigens moet je als onsterfelijke, met een eeuwigheid aan jaren voor je, nog altijd wèl zien te voorkomen dat je ordinair onder een bus komt.
NOOIT MEER DOODGAAN

Hieronder het wonder van het eeuwige leven. Een telomeer werkt net zoals het plastic hulsje dat om het einde van een schoenveter zit. Hij voorkomt dat chromosomen na de
celdeling uiteenrafelen. Helaas verslijt de telomeer, bij de ene diersoort sneller dan de andere. De wetenschap zoekt nu naar manieren om die slijtage, in feite een ontwerpfout, te voorkomen. Met dit probleem opgelost kunnen cellen zich onbeschadigd blijven delen, en daarmee stopt de veroudering van het lichaam. De ‘natuurlijke’ dood bestaat dan niet meer.